Xornal La Voz de Galicia do 19 de maio
Medidas contra a crise
Esta crise económica e produto dun sistema económico neoliberal, que asentou o seu crecemento na des regularización dos mercados de bens, servizos e capital, na apropiación por parte das oligarquías das empresas e servizos públicos , na precarización do mercado do traballo, no fomento dunha economía especulativa e ficticia.
Temos que manter a loita sindical, política e ideolóxica a todos os niveis, hai que ofrecer alternativas e promover accións, mobilizacións e revindicacións que fagan posíbel que esta crise de modelo económico se salde de forma favorábel a clase traballadora.
Dende a CIG propomos a adopción de medidas inmediatas:
1ª Recursos e fortes investimentos públicos en investimento produtivo e en gasto social.
2ª Mellora das rendas salariais, e creación de un salario de inserción social.
3ª Creación de un ente de creto publico galego que xestione os recursos destinados as empresas e familias.
4ª Fomento da vivenda pública e de protección oficial.
Propomos tamén outras medidas de carácter mais estrutural:
1ª Nacionalización dos sectores financieiro y enerxético.
2ª Modificación do actual réxime fiscal cara a un sistema mais progresivo.
3ª Eliminación dos paraísos fiscais.
4ª Modificación do actual sisteman de contratacións cara a un modelo mais estábel.
5ª Promoción de unha lei galega de Caixas de Aforro que reforce o seu carácter social e a súa implicación no sistema produtivo galego.
6ª Elaboración de un plan de emprego galego con medidas en materia de política industrial, infraestruturas, I+D, emprego público, servizos sociais.
Diante da gravidade da situación, a CIG asume a necesidade de loitar por un modelo socioeconómico novo.
Hai que redefinir o modelo de acumulación de riquezas e quen ten que ser beneficiario da mesma.
Xuntanza con Pedro Rubine
Así mesmo se lle afirmou que os experimentos levados a cabo polos responsábeis de produción , o único que estaban acadando e que aumente a presión sobre os traballadores, creando un mal ambiente e a falla de motivación por parte dos mesmos.
Se lle plantexou que dende o Comité de Empresa non se entende como unha empresa como EMESA tende a diminuirá súa capacidade de produción por culpa de estes experimentos e que isto so repercute negativament e nos traballadores que non teñen culpa dos experimentos pero si sofren as consecuencias dos mesmos.
EMESA perante anos foi unha escola de profesionais, e unha referencia importante no curriculum das persoas que dela saian, aspecto que se perdeu na actualidade xa que se priorizan as contratacións externas na fabricación xerando cagadas como as de Orán, catenarias doAVE, etc.
A resposta do Sr Rubine, foi a de perderse no labirinto dos números xa dados con anteriridade, na xuntanza do Comité de Empresa co Sr. Calderón, director de EMESAo 9 de febreiro.
Os datos mais salientábeis foron o recoñecemento do mal que saíra a obra de Orán, el mesmo púxolle o apelativo de “cagada” e a previsión de facturar 111 millóns de Euros este ano; nos preguntámonos, como?.
En ningún intre entrou no que os traballadores nos preocupa, xustificando as medidas da empresa na millora dos balance económicos cando estamos a ver que a empresa segue igual, e mais segue a contratar traballadores.
Mobilizacións polos 22 despedimentos de EMESA
Estas mobilización tiveron un grande seguimento na prensa escrita si como en radios que se achegaron a concentración de Coruña e entrevistaron o presidente do Comité.
E de salientar a repercusión mediática que estamos a ter en todas estas revindicacións que fixemos dende o mes de febreiro, isto lle da as nosas revindicacións saída cara a sociedade e nos fai estar presentes na retina da xente, proba delo e a grande cantidade de coñecidos que se achegan a os delegados da CIG a preguntarnos pola situación actual da empresa.
Traballadores/as de Emesa concéntranse en apoio aos 22 compañeiros despedidos
Coincidindo co acto de conciliación no SMAC, uns corenta traballadores e traballadoras de Emesa convocaron unha concentración diante do edificio da delegación de Traballo en A Coruña en apoio aos 22 obreiros despedidos o pasado mes de marzo pola filial de Isolux Corsán. Os traballadores/as permaneceron no lugar dende as 9:00 horas até as 10:00, e protagonizaron un corte de tráfico durante algúns minutos.
A mobilización fora acordada en asemblea, onde tamén se decidiu convocar un paro na fábrica de Coirós na mesma mañá do 13 de maio ás 11:00 horas. Alí deuse lectura a un comunicado en apoio aos 22 compañeiros despedidos e rexeitando a actitude da empresa.
O presidente do Comité, Andrés Rodríguez, explicou que os operarios despedidos a finais de marzo levaban anos traballando en Emesa, nalgúns casos máis de 30, e lembrou a difícil situación na que se atopan, pois a maioría deles pasa dos cincuenta anos. Ao tempo, criticou os argumentos aducidos pola empresa nos despedimentos, pois esta alegou que os traballadores “non daban o perfil” cando tiñan mostrada sobradamente a súa profesionalidade.
Retomar as negociacións
O presidente do Comité tamén explicou que o vindeiro día 20 de maio vanse retomar as negociacións para o convenio, cortadas ante o despedimento destes traballadores. Non obstante, Rodríguez apuntou que a negociación vai ser dura e que as condicións presentadas pola empresa son inasumíbeis.