Avantar
El Ideal Gallego
La Opinión de A Coruña
La Voz de Galicia
O Comité de EMESA denuncia a ilegalidade manifesta da Xunta na resolución do cuarto ERE e anuncia que presentará recurso
O Comité de EMESA
quere denunciar publicamente a ilegalidade cometida pola Xunta de Galiza na
resolución favorábel do cuarto ERE de suspensión para a planta de Coirós. A
representación do persoal xa anunciou que presentará recurso de alzada contra a
decisión da Consellaría e vai elaborar un novo calendario de mobilizacións.
Dende o Comité denuncian
que a Xunta actúa contra os seus propios actos e as súas propias resolucións,
tal e como se ten denunciado durante a tramitación deste ERE. O Comité critica
a total indefensión na que deixa ao cadro de persoal a decisión da Xunta, que se desinhibiu ante os 14 despedimentos
executados pola dirección a pesar de ser da súa competencia e ter sumido o
compromiso de aplicar o que estabelece o Estatuto dos Traballadores. Ademais, este
ERE apróbase pola Xunta sen estabelecer unha garantía do mantemento de emprego
do cadro de persoal (tal e como se solicitou por parte do Comité) e sen
acreditar a empresa coa documentación precisa, incluso requirida pola Xunta, a
causa deste ERE, como ten manifestado a Inspección de Traballo na tramitación
deste expediente.
O despropósito, a
fraude e mala fe da Xunta é de tal magnitude que non resolvendo expresamente
nada sobre o Plan de Acompañamento Social, pretende autorizar á empresa para
que aplique un plan absolutamente prexudicial para os traballadores/as no plano
económico e laboral. Sobre esta cuestión, o Comité lembra que os 15 puntos que
contiña o acordo do anterior ERE quedaron reducidos a tan só tres. Dunha banda,
coas condicións recollidas no expediente de regulación o persoal deixará de
percibir uns 300 euros mensuais e as pagas extraordinarias. Pola outra, non se
achega nin unha soa garantía por parte da empresa para manter os actuais niveis
de emprego na factoría.
“A Xunta déixanos
no peor escenario posíbel, dándolle á razón a empresa e contradicindo as
propias as súas propias afirmacións, cando nos asegurou que ían aplicar a lei
con todo rigor”, sinala o Presidente do Comité, Andrés Rodríguez. Ademais,
Rodríguez destaca que a resolución da Consellería de Traballo avala as
pretensións da dirección de EMESA de desvincular a situación económica e
produtiva da factoría de Coirós do conxunto de resultados do Grupo Isolux
Corsán, en contra do ditaminado pola Inspección de Traballo (nos informes
preceptivos para o terceiro e cuarto ERE), que afirma que calquera decisión de
EMESA en calquera ámbito da súa actuación é o Grupo Isolux Corsán quen a decide.
O Comité de Empresa amosou as súas sospeitas a respecto de que
Isolux e o Goberno galego utilizaran este ERE e a EMESA como moeda de
cambio nas negociacións das compensacións que ambas manteñen a raíz da
suspensión da adxudicación que Isolux Corsán tiña otorgada para as obras
do desdobramento do corredor do Morrazo.
Documento Xunta sobre a obra do Morrazo CLIC AQUÍ
Documento Xunta sobre a obra do Morrazo CLIC AQUÍ
Dende o Comité de
Emesa advertiron que van interpor recurso de alzada contra a resolución
administrativa e xa preparan un novo calendario de mobilizacións en contra
dunha decisión na que a Xunta colabora con Isolux Corsán no proceso de
desmantelamento de Emesa e a destrución de centos de empregos.
O Comité de Empresa denuncia a realización de horas extraordinárias durante o ERE
A Xunta de Galicia acaba de aprobar o ERE en EMESA e a Dirección da mesma xa está a obrigar a traballadores a realizar hóras extraordinárias.
Dous traballadores da empresa recibiron sendos escritos onde a dirección os obriga a realizar horas extraordinarias aducindo que son "de caracter excepcional", excepcionalidade que se dilue ante o feito de que mais da metade do plantel estivo no comedor da empresa sen traballar por orde da dirección para xustificar o ERE presentado ante a Consellería de traballo eque fraudulentamente lle foi concedido.
Para ver a denuncia ante Inspección de Traballo fai CLIC AQUÍ.
La Opinión de A Coruña - La Xunta autoriza el cuarto ERE a Emesa pese al volumen de trabajo de Isolux Corsán
El departamento de Mato aprueba la suspensión de 93 empleados por falta de producción y argumenta que sólo se tiene en cuenta el grupo de empresas cuando se acreditan causas económicas.
La Consellería de Traballo aprobó ayer el cuarto expediente de regulación de empleo (ERE) de Elaborados Metálicos (Emesa) en el que autoriza a la firma de Coirós a suspender los contratos de 93 trabajadores por causas de producción, la misma justificación que alegó la compañía en las otras tres regulaciones laborales que encadena desde 2009. El comité de empresa presentó alegaciones durante el periodo de consultas -que finalizó sin acuerdo- y solicitó la desestimación del expediente al considerar que la compañía podría tener carga de trabajo si no externalizase los proyectos y si el grupo Isolux Corsán, al que pertenece, le adjudicase obras. El departamento que dirige Beatriz Mato desestimó la petición de los trabajadores al no tener en cuenta el volumen de trabajo que factura la multinacional. "La consideración del grupo de empresas sólo está presente en la acreditación de causas económicas, que no son las alegadas en este procedimiento", argumentó.
La resolución favorable se basa también en el informe que presentó la Inspección de Trabajo, en el que considera justificada la falta de producción de Emesa al encontrarse "completamente paralizado" el sector eólico. "No existen previsiones de mejoría, al menos en un plazo de tres años en los que se prevé comiencen las adjudicaciones que resulten del concurso eólico de Galicia", explica el texto. El documento también analiza la producción de estructuras metálicas y resalta el peso del grupo Isolux en este sector, al ser "una importante adjudicataria de obras", pero añade que eso "no se traduce necesariamente en la adjudicación de estructuras metálicas a Emesa".
La Inspección de Trabajo puntualiza que, si bien la compañía de Coirós debe concurrir con otras empresas para la adjudicación de la carga de trabajo, esta competencia "aparece desvirtuada por el hecho de que la fijación de la política de precios de Emesa la realiza el grupo, que, en último término, es el que decide si le resulta oportuno adjudicar un trabajo"..........Segue........
La resolución favorable se basa también en el informe que presentó la Inspección de Trabajo, en el que considera justificada la falta de producción de Emesa al encontrarse "completamente paralizado" el sector eólico. "No existen previsiones de mejoría, al menos en un plazo de tres años en los que se prevé comiencen las adjudicaciones que resulten del concurso eólico de Galicia", explica el texto. El documento también analiza la producción de estructuras metálicas y resalta el peso del grupo Isolux en este sector, al ser "una importante adjudicataria de obras", pero añade que eso "no se traduce necesariamente en la adjudicación de estructuras metálicas a Emesa".
La Inspección de Trabajo puntualiza que, si bien la compañía de Coirós debe concurrir con otras empresas para la adjudicación de la carga de trabajo, esta competencia "aparece desvirtuada por el hecho de que la fijación de la política de precios de Emesa la realiza el grupo, que, en último término, es el que decide si le resulta oportuno adjudicar un trabajo"..........Segue........
Continuar a ler no xornal La Opinión de A Coruña.
Milleiros de persoas mobilízanse por todo o país en contra dos recortes e da privatización da sanidade pública
Miles de persoas participaron este xoves nas mobilizacións convocadas pola Plataforma SOS Sanidade Pública nas distintas áreas sanitarias para amosar o seu rexeitamento á política de recortes aplicada pola Xunta de Galiza nos servizos sanitarios públicos. Coas concentracións, manifestacións e actos realizados esta tarde quérense denunciar os recortes nos orzamentos destinados á sanidade pública, “cun financiamento cada vez máis miserento e que vai camiño da indixencia, como paso previo á súa privatización”.
Con estas mobilizacións simultáneas preténdese trasladar ao Goberno galego “o clamor dos cidadáns/ás e profesionais en apoio dun sistema sanitario de calidade, eficiente e accesíbel como o que gozamos e que é absolutamente sostíbel”. Dende a Plataforma, da que forma parte a CIG, advírtese que o actual modelo organizativo e funcional da sanidade pública está en risco real de deterioración e privatización pola política practicada pola Xunta de Galiza, destinada a cambiar o actual modelo sanitario baseado na universalidade das prestacións, o acceso en condicións de igualdade, a gratuidade das consultas e a calidade das prestacións, financiadas con recursos públicos.
A este respecto, a SOS Sanidade Pública lembra que por terceiro ano consecutivo os orzamentos consignados pola Xunta para o mantemento do sistema sanitario volven descender. Nesta ocasión, cunha rebaixa de 16 millóns de euros. Porén, medra o gasto en concertos sanitarios co sector privado que pasa de 204 a 207 millóns de euros.
Os capítulos de gasto que máis descenden son os de persoal (que se mantén nas cifras de hai catro anos, o que supón unha brutal perda de capacidade adquisitiva dos sanitarios e a paralización de creación de novas prazas) e dos investimentos (reduciuse en 6 millóns de euros respecto ao 2011 e a 92 respecto ao 2009) cos que se financian novos centros e o equipamento sanitario.
A redución de investimentos supón a paralización un ano máis da construción do Novo Hospital de Vigo (que reducirá as súas camas de 1.490 a 900), do Hospital Único de Pontevedra ampliando Montecelo, e dos plans Directorios de mellora e ampliación dos Hospitais de Ourense, Santiago e A Coruña, así como as obras de mellora noutros 9 centros. Ademais, paralizáronse os plans para construír 66 novos Centros de Saúde e as obras para mellorar e ampliar outros 22.
“Con todo, matiza a Plataforma, é a Atención Primaria a que máis recortes sofre, a pesar dos seus problemas de masificación (o 40% das cotas teñen máis de 1.500 cartillas por médico ou enfermeira), escaso tempo e de capacidade resolutiva”. De feito, este ano o orzamento de Atención Primaria baixou nun 1,6%, “o que supón un descenso acumulado do 13,6% nos últimos tres anos”.
“A crise económica está sendo utilizada pola Xunta para introducir importantes recortes económicos no orzamento sanitarios (máis de 200 millóns de euros) e nos servizos sanitarios públicos como no caso da paralización da actividade dos hospitais pola tarde, a desviación de pacientes a centros privados, o abandono do Plan de Mellora da Atención Primaria, o desmantelamento das Áreas sanitarias, o peche de servizos de anatomía patolóxica e laboratorio, a eliminación dos radiólogos nos servizos de urxencias dos hospitais comarcais, a privatización dos centros sanitarios ao apostar polo financiamento privado da construción de novos hospitais e centros de saúde e dos plans directorios de mellora e ampliación dos antigos, a cesión a empresas privadas dos servizos de diálises, equipamento tecnolóxico dos centros, centrais de chamadas ou as redes informáticas”, denuncian dende a Plataforma.
Fronte a este ataque contra un servizo básico como é a sanidade pública, dende SOS Galiza sublíñase que “é preciso reaccionar e mobilizarse para facer entender á Xunta que cidadáns e profesionais non imos tolerar que se nos deteriore a Sanidade Pública e menos nun momento de crise estrutural, que é cando máis falta fai”.
Extraído de Avantar
Acceder a galería de imaxes
Folga Xeral 29 setembro de 2010
Un poco tarde pero atopamos este video do piquete informativo de EMESA na folga xeral do 29 de setembro de 2010.
O Director de RRHH + Director Xerente + Director de Producción + Xefe de Taller, cortando os candados que pechaban a porta e complicandose a vida con duas bridas para poder acceder a factoría.
Pode ser das poucas veces que se viu verdadeira coordinación entre a plana directiva de EMESA para un traballo XD.
Nese dia fixeron folga todos os traballadores da factoría.
O profesorado expresa un non rotundo aos recortes no ensino público e ás imposicións da Consellaría
Case o 100% do profesorado trasladou un non rotundo aos recortes impostos pola Consellaría de Educación no referendo celebrado o martes 25 de outubro en máis de 760 centros de todo o País. Ante este rexeitamento inequívoco da política educativa da Consellaría, a CIG-Ensino asevera que soamente cabe unha saída: a retirada da orde pola que se amplía a carga lectiva do profesorado e a obriga de vixilancia do alumnado transportado. Unha orde que, lembran dende a Federación, supuxo unha redución do profesorado e o empeoramento da calidade do ensino.
No referendo celebrado este martes 25 de outubro, o profesorado dixo:
•Non aos recortes no ensino público.
•Non ao incremento do horario lectivo.
•Non a imposición da custodia do transporte.
•Non a esta política educativa que procura o desprestixio do ensino público e favorece á privada.
A CIG-Ensino quere agradecer ao profesorado a súa participación neste referendo, nun acto que é unha lección de democracia para a Consellaría. Agradeceron tamén o compromiso do profesorado que asumiu a realización do referendo nos centros, facéndose cargo da mesa e de todo o proceso. Así mesmo, trasladaron o seu agradecemento ás direccións que facilitaron e colaboraron coa realización da votación.
Escrutados os resultados de 764 centros, o resultado é o seguinte: CLIC PARA SEGUIR LENDO
No referendo celebrado este martes 25 de outubro, o profesorado dixo:
•Non aos recortes no ensino público.
•Non ao incremento do horario lectivo.
•Non a imposición da custodia do transporte.
•Non a esta política educativa que procura o desprestixio do ensino público e favorece á privada.
A CIG-Ensino quere agradecer ao profesorado a súa participación neste referendo, nun acto que é unha lección de democracia para a Consellaría. Agradeceron tamén o compromiso do profesorado que asumiu a realización do referendo nos centros, facéndose cargo da mesa e de todo o proceso. Así mesmo, trasladaron o seu agradecemento ás direccións que facilitaron e colaboraron coa realización da votación.
Escrutados os resultados de 764 centros, o resultado é o seguinte: CLIC PARA SEGUIR LENDO
A CRISE, O SISTEMA E A SOBERANÍA // SI existen alternativas! (documental)
A CIG repasa neste documental o actual proceso de reorganización do
capitalismo, baixo a coartada da "crise" económica, as nefastas
consecuencias que está a ter para a clase traballadora en todo o mundo e
as alternativas posíbeis, que pasan por un modelo económico onde
traballadoras e traballadores teñamos o poder real. Recolle, así mesmo, a
dupla dimensión da crise sistémica, que reviste un carácter de clase
mais tamén territorial, agravando a situación no caso das nacións sen
soberanía política como é Galiza. Finalmente, formula a necesidade de
acumularmos forzas xunto á esquerda nacionalista para facer fronte ao
contexto actual.
A CIG ‘móllase’ en defensa do emprego e dos servizos públicos e proclama que "Si, hai alternativas"
Preto de 3.000 persoas sumáronse á convocatoria da CIG, na primeira mañá de chuvia e frío deste outono, para exixir un cambio radical nas políticas que os gobernos da Xunta e do Estado veñen aplicando. Así o demandou o secretario xeral, Suso Seixo, quen denunciou que hoxe, as traballadoras e traballadores galegos “estamos claramente ameazados por políticas económicas de recorte do gasto social” que levan, dixo, a un “incremento do desemprego, á destrución do tecido produtivo” e que poñen en perigo servizos sociais básicos como a sanidade e o ensino públicos.
O secretario xeral da CIG lembrou que esta manifestación insírese na campaña de denuncia e de concienciación social que vén desenvolvendo a central sindical desde o comezo da crise económica. “Queremos denunciar o carácter antisocial e inxusto, a fraude que representan esas políticas que prexudican e castigan a aqueles que non temos culpa da crise, mentres benefician claramente aos seus responsábeis: á banca, os especuladores e á oligarquía financeira”.
Unha campaña baixo o lema “Si, existen alternativas” coa que a CIG demanda a aplicación doutras políticas que beneficien e estean ao servizo da maioría social, entre outras, unha profunda reforma fiscal; incremento do investimento produtivo; creación dunha banca pública; intervención directa do BCE para acabar coa especulación coa débeda pública; mellora do poder adquisitivo dos salarios; creación de empresas públicas nos sectores estratéxicos e soberanía nacional, “para poder decidir por nós mesmos e en función dos intereses das clases populares galegas”.
Respecto da reforma fiscal, Seixo explicou que a CIG aposta por “incrementar os impostos ás rendas máis altas, ás grandes fortunas, ao capital”; por combater a fraude fiscal, que “supera os 60.000 millóns de euros”, do que son responsábeis en máis dun 70% a banca e as grandes fortunas e por suprimir os paraísos fiscais, que é a principal vía de evasión de impostos. “Esta sería a mellor política para loitar contra o déficit público e non a de recorte do gasto social e do investimento público”, afirmou.
De feito, defendeu, que fronte a caída do investimento privado, “a única vía para reactivar a economía e xerar emprego é a de incrementar o investimento público en infraestruturas, I+D, mellora dos servizos públicos...”
Banca Pública
A CIG vén exixindo tamén, desde que comezou a crise, a creación dunha banca pública fronte a banca privada especulativa, para achegar recursos ás pequenas e medianas empresas e ás familias. “Os miles de millóns de euros que os estados prestaron á banca”, denunciou, “foron utilizados para sanear as súas contas e especular, entre outros, coa débeda pública”.
Neste sentido, explicou que o Banco Central Europeo, xunto os gobernos europeos e a propia UE están consentindo a especulación coa débeda, pola vía de xerar enormes beneficios á banca e axudar a recapitalizala “prestándolle os cartos ao 1,5%, para que logo a banca, á súa vez, adquira débeda pública dos estados a xuros do 4,5,8 % ou máis”. Unha política económica que, dixo, “está levando a moitos estados a unha situación próxima á creba, cunhas gravísimas consecuencias para a calidade de vida da clase traballadora”.
Do mesmo xeito, reclamou salarios dignos e estabilidade no emprego, fronte a política de recortes e de precarización das condicións laborais e a creación de empresas públicas en sectores estratéxicos da economía como o financeiro, o enerxético, as telecomunicacións ou o alimentario “fronte o control oligopólico da economía por parte de empresas multinacionais”.
Soberanía nacional
Para iso, reclamou para Galiza soberanía nacional, capacidade de decisión, fronte a centralización do poder en institucións políticas e financeiras “carentes do máis mínimo control democrático e ao servizo dos intereses do capital financeiro”.
Porén, para pór en marcha todas estas medidas, Suso Seixo advertiu que é necesario “tirar abaixo o actual modelo capitalista neoliberal” e vencer o discurso dominante, que “pretende que interioricemos que a crise viu motivada por vivirmos por riba das nosas posibilidades, por un exceso no gasto público, polas excesivas rixideces do mercado laboral e que estas son as únicas medidas posíbeis, que este é o único modelo económico posíbel e que non hai alternativa”.
O secretario xeral da CIG concluíu afirmando que “como clase traballadora, como xente da esquerda, non podemos aceptalo. Este modelo é inxusto, insolidario e antidemocrático”. Denunciou que non garante os dereitos básicos da poboación, que favorece as desigualdades sociais e a acumulación de riqueza e poder en poucas mans e que está dirixido e ao servizo dos intereses dos especuladores. “Delincuentes de luva branca que defraudan miles de millóns de euros ao Estado, inmorais que reclaman o abaratamento do despedimento e a moderación salarial mentres cobran cantidades multimillonarias de salario ou por indemnizacións”.
Por iso, proclamou que “si hai alternativas” e apelou á mobilización social para conseguir que sexan aplicadas. “Eses son e serán os nosos obxectivos nas próximas campañas e mobilizacións”.
Extraido de Avantar
Accede a galeria de Imáxes de Avantar
Accede a galería de Imaxes da CIG de EMESA
Escolma de prensa do 20 de outubro de 2011
Avantar
El Ideal Gallego
La plantilla de Emesa exige que la Xunta revise “con lupa” el expediente .
La Opinión A Coruña
El comité de Emesa pide a la Xunta que revise el cuarto ERE
La Voz de Galicia
El Comité de Emesa pide a la Xunta que revise «con lupa» el nuevo ERE
ABC
El Comité de Empresa pide a la Xunta que revise "con Lupa" el nuevo ERE
Europapress
El comité de Emesa reclama a la Xunta que revise "con lupa" el cuarto ERE en la empresa de Coirós
La Opinión A Coruña
El comité de Emesa pide a la Xunta que revise el cuarto ERE
La Voz de Galicia
El Comité de Emesa pide a la Xunta que revise «con lupa» el nuevo ERE
ABC
El Comité de Empresa pide a la Xunta que revise "con Lupa" el nuevo ERE
Europapress
El comité de Emesa reclama a la Xunta que revise "con lupa" el cuarto ERE en la empresa de Coirós
.Accede a Galeria de Imáxes da Concentración do Comité
Facendo CLIC AQUÍ
Facendo CLIC AQUÍ
O Comité de Emesa reclama á Xunta que revise “con lupa” a documentación presentada pola empresa para o cuarto ERE
persoal solicita á Xefa Territorial de Traballo que posibilite unha xuntanza entre Comité e a conselleira
O Comité de Emesa continuou este mércores co calendario de mobilizacións en contra do cuarto ERE de suspensión presentado pola dirección. Nesta ocasión, os traballadores/as mantiveron unha concentración diante dos edificios administrativos da Xunta de Galiza na Coruña, onde rexistraron un escritor dirixido á Xefa Territorial de Traballo para solicitarlle que promova unha reunión coa titular do departamento autonómico e demandar da Consellaría que revise “con lupa” a documentación do expediente.
No escrito remitido á Xefe Territorial de Traballo, no que se reiteran os motivos para rexeitar o ERE xa recollidos nas alegacións do Comité ao expediente, a representación do persoal demanda da Xunta de Galiza unha maior implicación cos traballadores/as de Emesa. Para iso, solicitan da administración que “mire con lupa” a documentación achegada pola dirección e que se contraste coa achegada polo Comité, “pois entendemos que existen razóns moi fundadas para a desestimación deste ERE, baseadas nas mentiras en canto a carga de traballo en EREs anteriores e na falla de documentación sobre a carga de traballo neste expediente, así como na ocultación da mesma por parte da dirección da empresa e do grupo Isolux Corsán”.
Sobre este punto, o Comité apunta a que o propio Grupo fai públicas a adxudicación de obras que poderían ser realizadas por Emesa, ao ser a única empresa da compañía que se dedica ás estruturas metálicas. Porén na documentación do ERE non aparece reflectida ningunha destas obras.
Do mesmo xeito, o Comité pídelle a Belén Docampo que posibilite unha xuntanza coa conselleira de Traballo, Beatriz Mato, solicitada hai meses polos traballadores/as, pero que a día de hoxe segue sen concretarse.
Sobre este punto, o Comité apunta a que o propio Grupo fai públicas a adxudicación de obras que poderían ser realizadas por Emesa, ao ser a única empresa da compañía que se dedica ás estruturas metálicas. Porén na documentación do ERE non aparece reflectida ningunha destas obras.
Do mesmo xeito, o Comité pídelle a Belén Docampo que posibilite unha xuntanza coa conselleira de Traballo, Beatriz Mato, solicitada hai meses polos traballadores/as, pero que a día de hoxe segue sen concretarse.
Desmantelamento da factoría
Para a representación do persoal, a complicada situación laboral creada na empresa “non é casual”, posto que, aseveran, a Dirección do Grupo Isolux Corsán está a externalizar traballos que até hai pouco se realizaban nas instalacións de Coirós. Nestas manobras, destinadas ao progresivo desmantelamento de Emesa, enmarcaríanse os catro EREs de suspensións consecutivos presentados pola dirección, que, de aprobarse este último, sumarían xa máis de dous anos de regulación.
Neste senso, o Comité subliña que a documentación achegada por Emesa para o cuarto ERE resulta incompleta. “Documentación que oculta a dirección para levar adiante despedimentos indiscriminados e regulacións que dificultan a situación social do cadro de persoal. Estas accións están orientadas a rebaixar as cargas sociais da empresa por razóns que a día de hoxe descoñece este Comité”, denúnciase no escrito.
O Presidente do Comité, Andrés Rodríguez, lembrou durante a concentración que no período de negociacións a empresa procedeu ao despedimento de 14 traballadores/as; unha acción que cualificou de “falta de respecto absoluta por parte da dirección e da Xunta”. Para Rodríguez resulta incomprensíbel a actuación do Goberno galego neste conflito, pois “un venres o Director Xeral de Relacións Laborais afirma no Parlamento que non vai permitir despedimentos, que van mirar con lupa este cuarto ERE, e cal é a nosa sorpresa cando ao luns seguinte a empresa bota a rúa a 14 empregados sen que a Consellaría tome cartas no asunto”. Estes despedimentos súmanse aos 86 executados a través do expediente extintivo incluído no terceiro ERE.
Escolma de prensa 15 de outubro de 2011
Avantar
O Comité de Emesa entrega na Delegación de Traballo as alegacións ao cuarto expediente de suspensión
El Ideal Gallego
Los trabajadores exigen a la Xunta que rechace el cuarto ERE temporal de Emesa
La Opinión A Coruña
Coirós-El comité de Emesa denuncia que Mato quiere ignorar a la plantilla
La Voz de Galicia
Los trabajadores demandan a Traballo que deniegue el ERE de Emesa
O Comité de Emesa entrega na Delegación de Traballo as alegacións ao cuarto expediente de suspensión
El Ideal Gallego
Los trabajadores exigen a la Xunta que rechace el cuarto ERE temporal de Emesa
La Opinión A Coruña
Coirós-El comité de Emesa denuncia que Mato quiere ignorar a la plantilla
La Voz de Galicia
Los trabajadores demandan a Traballo que deniegue el ERE de Emesa
Pregunta de Carlos Aymerich no Parlamento Galego sobre a problematica de EMESA 4º ERE
A Conselleira de Traballo e Benestar, Beatriz Mato MENTIU no Parlamento Galego.
Os traballadores de EMESA non piden esmola, afirman e demostran nos informes presentados ante Inspección de Traballo e ante a Consellería de Traballo e Benestar que Isolux Corsán esta a desviar traballo e non envialo a factoria de Coirós apesares de ser esta a única que se adica a os traballos en metal do Grupo Isolux Corsán, este ERE e fraudulento e de ser aprobado a Consellería de Traballo estarialle a axudar ó Grupo Isolux Corsán a desmantelar EMESA.
Pregunta de Carlos Aymerich sobre a problematica de EMESA 4º ERE - 1
Pregunta de Carlos Aymerich sobre a problematica de EMESA 4º ERE - 2
Pregunta de Carlos Aymerich sobre a problematica de EMESA 4º ERE - 3
Pregunta de Carlos Aymerich sobre a problematica de EMESA 4º ERE e 4
Podedes mirar este video do dia 22 de setembro onde veredes as contradiccións en que cae a Conselleira de Traballo Beatriz Mato. Odilo Martiña Director Xeral de Relacións Laborais asegurou que non se aceptaria a tramite o ERE si non estaba completa a documentación e MENTIU e asegurou que si a empresa despedia a traballadores perante a tramitación do ERE a Xunta actuaria e VOLTOU A MENTIR.
Fai clic no enlace para ver parte das mentiras da Xunta de Galicia no caso de EMESA
INTERVENCIÓN DE ODILO MARTIÑÁ ANTE AS PREGUNTAS DE CARLOS AHYMERICH
Accede a Galería de Imáxes facendo CLIC AQUÍ
Accede a Galería de Imáxes facendo CLIC AQUÍ
O Comité de Emesa entrega na Delegación de Traballo as alegacións ao cuarto expediente de suspensión
O persoal, que se concentrou ás portas da Consellaría na Coruña, demanda da administración galega que denegue o ERE.
O Comité de Emesa fixo entrega na mañá deste venres, na Delegación da Consellaría de Traballo da Coruña, das alegacións contra o cuarto ERE de suspensión presentado pola dirección, que en quince días deberá resolver a administración. Aproveitando a ocasión, traballadores da factoría de Coirós desenvolveron unha nova concentración ás portas das dependencias da administración provincial para reclamar á Xunta que denegue o expediente por falta de xustificación e documentación. O Presidente do Comité, Andrés Rodríguez, explicaba ás portas da Delegación de Traballo que o período de consultas do ERE rematou o pasado día 11 sen acordo, xa que a empresa non se comprometeu a manter o total dos empregos durante o próximo ano, tal e como se demandaba pola parte social.
Dende o Comité sosteñen que, a día de hoxe, a empresa aínda non presentou toda a documentación requirida, nomeadamente o volume de carga de traballo real que o Grupo Isolux Corsán ten no ramo do metal e o número de traballos externalizados. De feito, cómpre lembrar que a propia Consellaría de Traballo demandara da dirección información relativa a estes puntos, mais conformouse cos datos incompletos achegados por Emesa. “Non obstante, denuncian, a Consellaría deu por reiniciado o período de consultas sen ningún tipo de notificación ao Comité de Empresa”.
Outros das eivas na documentación presentada pola filial de Isolx Corsán, explica Rodríguez, refírese ao Plan de Acompañamento Social do ERE, cunhas condicións moi inferiores ao acordado no terceiro expediente de suspensión e que non vai enmarcado nun Plano de Viabilidade que inclúa un Plano Industrial e de Emprego capaz de garantir carga de traballo e o nivel de emprego na factoría ao longo do próximo ano.
Os despedimentos seguen adiante
Para a representación do persoal resultan intolerábeis os 14 despedimentos executados pola empresa durante o período de consultas. Neste senso, lembran que os traballadores/as reclamaron á Xunta que paralizase a tramitación do ERE, xa que o propio Estatuto dos Traballadores/as, no seu artigo 51.3 recoñece a potestade da autoridade laboral para paralizar calquera decisión que poida afectar ás resolucións administrativas sobre un expediente de regulación.
Sen resposta da Consellaría
Rodríguez tamén censurou as palabras da Conselleira de Traballo o pasado martes no Parlamento Galego, onde “recomendou” aos traballadores despedidos acudir ao xulgado, desentendéndose así totalmente da súa situación e da problemática laboral que o persoal de Emesa está a padecer dende hai máis de dous anos. Ademais, abunda, “cando o deputado do BNG, Carlos Aymerich, instou á conselleira para que saíse falar cos representantes do Comité que asistimos á sesión plenaria, a súa resposta foi que nin de coña. Entón, que podemos esperar?”.
Agora, a administración ten quince días para resolver o expediente de regulación que, dende o Comité, agardan sexa desestimado.
Agora, a administración ten quince días para resolver o expediente de regulación que, dende o Comité, agardan sexa desestimado.
Galería de Imaxes facendo CLIC AQUÍ
O persoal de Emesa regresa ao Parlamento de Galiza cunha nova concentración contra o cuarto ERE e o abandono da Xunta
A protesta realizouse coincidindo co debate na sesión plenaria das preguntas formuladas polo BNG ao Goberno relativas á situación laboral da factoría de CoirósTraballadores e traballadoras de Elaborados Metálicos Emesa trasladáronse na tarde deste martes até as portas do Parlamento galego para desenvolver un acto de protesta, coincidindo co debate na sesión plenaria das preguntas formuladas polo BNG sobre as intencións do Goberno galego a respecto da autorización do cuarto ERE de suspensión para a filial de Isolux Corsán.
Coa concentración, o Comité de Emesa tamén quería lembrar á conselleira de Traballo e Benestar, Beatriz Mato, e ao conselleiro de Industria, Javier Guerra, o compromiso adquirido hai xa máis de tres semanas de manter unha reunión coa representación do persoal. Compromiso que a día de hoxe aínda agardan ver cumprido.
Mentres parte dos compañeiros/as permanecían ás portas do Pazo do Hórreo, unha representación do Comité acudiu como convidado á sesión parlamentar, da que adiantaron unha valoración moi negativa no tocante ás respostas achegadas dende o Goberno.
En canto ás negociacións do cuarto ERE, o período de consultas remataba esta mesma mañá sen que se producise acordo, toda vez que os traballadores/as rexeitaron asinar calquera documento que non incluíse garantías de mantemento de todos os empregos. Unha garantía que a dirección de Emesa negouse repetidamente a ofrecer, atrevéndose mesmo a executar, en plena tramitación do expediente, 14 despedimentos dos que a Consellaría de Traballo se desentendeu.
Escolma de prensa do 12 de outubro de 2011
O persoal de Emesa regresa ao Parlamento de Galiza cunha nova concentración contra o cuarto ERE e o abandono da Xunta
El Ideal Gallego
La Opinion de A Coruña
20 Minutos
El Progreso
Beatriz Mato asegura que seguirá adelante con el ERE de Emesa
Europa Press
Mato destaca que el ERE de Emesa "se tiene que tramitar" y que su obligación "no son los sentimientos"
EFE
La Voz de Galicia
La Xunta «cumplirá estrictamente» la ley con el ERE de Isolux
De Luns a Venres
Beatriz Mato asegura que seguirá adiante co ERE de Emesa
El Progreso
Beatriz Mato asegura que seguirá adelante con el ERE de Emesa
Europa Press
Mato destaca que el ERE de Emesa "se tiene que tramitar" y que su obligación "no son los sentimientos"
EFE
La Voz de Galicia
La Xunta «cumplirá estrictamente» la ley con el ERE de Isolux
De Luns a Venres
Beatriz Mato asegura que seguirá adiante co ERE de Emesa
Galería de Imáxes facendo CLIC AQUÍ
Como convertir a debeda privada en debeda pública e así privatizar todo
Unha explicación mui simple da crise económica e de como funciona o neoliberalismo
A CIG denuncia que a absorción do Pastor polo Popular afondará na centralización do poder político, económico e financeiro
Responsabiliza ao BE e ao Ministerio de Economía de deixar a Galiza sen instrumentos financeiros para xestionar os recursos dos galegos/as desde unha óptica de país
Á espera dunha confirmación oficial por parte da dirección do Banco Pastor, que a CIG intentou obter hoxe sen éxito, e malia onte non recibir ningunha información ao respecto na xuntanza mantida entre as organizacións sindicais e a dirección da entidade, a Confederación Intersindical Galega valora a posíbel absorción ou compra do Banco Pastor por parte do Grupo Popular como unha noticia negativa para Galiza.
10-03-26 Concentración Fundación Barrie
1º A CIG considera que isto é froito da política emprendida polo Banco de España e o Ministerio de Economía tendente a eliminación e desaparición da pequenas e medianas entidades financeiras coa fin de producir unha concentración no sector.
2º O Banco de España teima en que o tamaño das entidades é fundamental sen ter en conta que o máis importante é garantir unha boa xestión e unha situación saneada, máis alá do seu tamaño.
3º Estase a producir unha concentración e centralización do poder político, económico e financeiro na que Galiza está perdendo peso e capacidade de decisión o cal lastrará cara o futuro a posíbel saída desta crise económica ao prescindir de entidades que permitirían xestionar os recursos dos galegos e galegas desde unha óptica de país.
4º Por parte da CIG estaremos especialmente vixilantes e atentos ás consecuencias laborais que este proceso de fusión poida orixinar, nomeadamente nos servizos centrais na cidade da Coruña. Se até o de agora A Coruña era a capital financeira de Galiza, coa desaparición dos servizos centrais do Banco Gallego, froito dun ERE, o proceso de concentración das caixas de aforros e agora a posíbel desaparición dos servizos centrais do Banco Pastor se se dá a absorción por parte do Grupo Popular, convertería a esta cidade nun erial do punto de vista do emprego no sector financeiro.
5º En todo caso, a CIG entende que é precisa unha implicación do Goberno galego para que as consecuencias, do punto de vista laboral, sexan as mínimas posíbeis, insistindo, sobre todo, en que a cidade da Coruña manteña servizos centrais das distintas entidades financeiras, neste caso concreto do Banco Pastor.
10-03-26 Concentración Fundación Barrie
1º A CIG considera que isto é froito da política emprendida polo Banco de España e o Ministerio de Economía tendente a eliminación e desaparición da pequenas e medianas entidades financeiras coa fin de producir unha concentración no sector.
2º O Banco de España teima en que o tamaño das entidades é fundamental sen ter en conta que o máis importante é garantir unha boa xestión e unha situación saneada, máis alá do seu tamaño.
3º Estase a producir unha concentración e centralización do poder político, económico e financeiro na que Galiza está perdendo peso e capacidade de decisión o cal lastrará cara o futuro a posíbel saída desta crise económica ao prescindir de entidades que permitirían xestionar os recursos dos galegos e galegas desde unha óptica de país.
4º Por parte da CIG estaremos especialmente vixilantes e atentos ás consecuencias laborais que este proceso de fusión poida orixinar, nomeadamente nos servizos centrais na cidade da Coruña. Se até o de agora A Coruña era a capital financeira de Galiza, coa desaparición dos servizos centrais do Banco Gallego, froito dun ERE, o proceso de concentración das caixas de aforros e agora a posíbel desaparición dos servizos centrais do Banco Pastor se se dá a absorción por parte do Grupo Popular, convertería a esta cidade nun erial do punto de vista do emprego no sector financeiro.
5º En todo caso, a CIG entende que é precisa unha implicación do Goberno galego para que as consecuencias, do punto de vista laboral, sexan as mínimas posíbeis, insistindo, sobre todo, en que a cidade da Coruña manteña servizos centrais das distintas entidades financeiras, neste caso concreto do Banco Pastor.
Extraido de Avantar
Danse os primeiros pasos para a constitución da futura federación de Industria na CIG
Agárdase que o proceso culmine no primeiro semestre
de 2012 coa unificación definitiva das federacións de Metal e de
Químicas
As executivas das federacións de Metal e de Químicas da CIG comezaron
a manter xuntanzas a nivel nacional para elaborar o calendario e
desenvolver os traballos necesarios para facilitar o proceso de
unificación, que se prevé que conclúa no primeiro semestre de 2012.
Deste xeito dáse cumprimento aos acordos acadados nos respectivos
congresos, nos que se marcou como un dos obxectivos dar os pasos
necesarios para confluír nunha única federación que pasaría a
denominarse federación de Industria.
Estas xuntanzas, que se están a celebrar a nivel nacional, vanse
reproducir tamén a nivel comarcal coa idea de preparar toda a
documentación necesaria e deseñar un calendario que concluirá coa
definitiva unificación.
Polo momento xa se comezou a planificar
de forma conxunta a estratexia en materia de acción sindical,
negociación colectiva e eleccións sindicais.
A futura federación
de Industria terá unha forte implantación en todas as comarcas, cunha
afiliación que supera os 17.000 afiliados/as. Deste xeito a CIG pretende
facilitar o traballo para incrementar a súa eficacia en sectores de
actividade nos que, até o de agora, se estaba a traballar por separado.
Extraido da web da CIG Metal
A CIG apostará por convenios de ámbito galego e por prohibir que se rebaixen as condicións laborais nos de empresa
Os delegados/as da central sindical manifestan o seu máis absoluto rexeitamento á reforma da negociación colectiva por favorecer a precarización das condicións laborais
Máis de 200 delegados/as da CIG participaron na mañá deste xoves, día 6 de outubro, no “Encontro Nacional de Negociación Colectiva”. Unha xornada de traballo na que se analizaron as graves repercusións que, para as traballadoras/es, terán as mudanzas introducidas na lexislación laboral a través das últimas reformas aprobadas polo goberno español e na que se debateu a estratexia da central sindical de cara ao proceso de negociación colectiva do vindeiro ano. O secretario xeral, Suso Seixo, que pechou o acto, avanzou que a CIG pulará por convenios de ámbito galego, nos que se prohiba expresamente asinar outros de empresa que rebaixen as condicións laborais e salariais dos traballadores/as do mesmo sector.
No encontro fíxose una valoración moi negativa dunha reforma –a da negociación colectiva- que o que pretende é “dar prevalencia aos convenios de empresa fronte aos de sector, para que estas poidan pactar condicións laborais por debaixo”, explicou Seixo, quen afirmou que, na práctica, supón “deteriorar as condicións laborais e económicas dos traballadores e traballadoras ao establecer un marco de negociación á baixa que provocará a perda das melloras acadadas”.
O secretario xeral da CIG considera que o que se busca é dividir aos traballadores/as e debilitar a súa capacidade de organización e resposta.
Para combater esta situación, dixo, a CIG “seguirá dando a batalla por conseguir a prevalencia de convenios provinciais de sector”, mantendo os actuais mentres non se asinen convenios de ámbito galego; intentará “negociar convenios, en toda Galiza, a partir dos que se articulen convenios de ámbito galego, en todos os sectores, nos que se prohiban expresamente convenios de empresa con condicións inferiores a estes, aos provinciais que estean vixentes e aos sectoriais”.
Máis de 200 delegados/as da CIG participaron na mañá deste xoves, día 6 de outubro, no “Encontro Nacional de Negociación Colectiva”. Unha xornada de traballo na que se analizaron as graves repercusións que, para as traballadoras/es, terán as mudanzas introducidas na lexislación laboral a través das últimas reformas aprobadas polo goberno español e na que se debateu a estratexia da central sindical de cara ao proceso de negociación colectiva do vindeiro ano. O secretario xeral, Suso Seixo, que pechou o acto, avanzou que a CIG pulará por convenios de ámbito galego, nos que se prohiba expresamente asinar outros de empresa que rebaixen as condicións laborais e salariais dos traballadores/as do mesmo sector.
No encontro fíxose una valoración moi negativa dunha reforma –a da negociación colectiva- que o que pretende é “dar prevalencia aos convenios de empresa fronte aos de sector, para que estas poidan pactar condicións laborais por debaixo”, explicou Seixo, quen afirmou que, na práctica, supón “deteriorar as condicións laborais e económicas dos traballadores e traballadoras ao establecer un marco de negociación á baixa que provocará a perda das melloras acadadas”.
O secretario xeral da CIG considera que o que se busca é dividir aos traballadores/as e debilitar a súa capacidade de organización e resposta.
Para combater esta situación, dixo, a CIG “seguirá dando a batalla por conseguir a prevalencia de convenios provinciais de sector”, mantendo os actuais mentres non se asinen convenios de ámbito galego; intentará “negociar convenios, en toda Galiza, a partir dos que se articulen convenios de ámbito galego, en todos os sectores, nos que se prohiban expresamente convenios de empresa con condicións inferiores a estes, aos provinciais que estean vixentes e aos sectoriais”.
Mudanzas legais
Os encargados de explicar as mudanzas legais introducidas nas últimas reformas foron os avogados Héctor López de Castro e Luís Burgos.
López de Castro sinalou que todas as modificacións van na liña de liberalizar as relacións laborais, “baseándose en preconceitos como que abaratar o despedimento favorece a contratación, cando a experiencia demostra que é todo o contrario, ou que apostar por contratos temporais e a media xornada posibilitan a creación de emprego”.
Lembrou que con todas estas reformas apenas queda nada xa do que se estabelecía no Estatuto dos Traballadores aprobado en 1980 e que para introducir os cambios lexislativos que veñen de aprobarse, aproveitouse o contexto de profunda crise económica que atravesamos, porque noutras circunstancias, dixo, “sería impensábel abordalos e terían provocado una grande resposta social”. Pero, advertiu, “non son reformas pensadas para afrontar a crise, senón para mantelas despois”.
Destes, salientou os cambios en materia de contratos: a redución das indemnizacións por despedimento; a introdución dun contrato indefinido no que se estabelecen condicións semellantes ás dos contratos en precario; no que se amplían as causas que se recoñecen como obxectivas para despedir e no que o despedimento é moito máis barato e, ademais, subvencionado. Un contrato indefinido que se equipara, en síntese, ao temporal, canto a custos empresariais se refire.
En diante, as empresas poderán alegar causas económicas imprecisas, como posíbeis perdas futuras, para xustificar un despedimento. A empresa tampouco terá que probalo se alega causas técnicas, organizativas ou de produción.
Deste xeito, afirmou, facilítase que as empresas gañen no xulgado e que saia moitísimo máis barato despedir. Até tal punto que “un contrato temporal en fraude de lei está agora máis protexido que un contrato indefinido”.
Respecto do contrato de Fomento da contratación indefinida, salientou que, ademais de estar subvencionado e abranguer a practicamente calquera traballador/a, permite despedir, sen motivo, e cunha indemnización de 33 días.
A nova lexislación tamén permite aplicar un salario inferior ao convenio sectorial e mesmo reducir a xornada laboral.
Diálogo social
O avogado e representante da CIG no CES, Luís Burgos, sinalou que estas son as consecuencias dun modelo de diálogo social que “non serve en época de bonanza e menos en época de crise, cando se impoñen os cambios por decreto”.
Para Burgos, o dereito social retírase e individualízanse as relacións contractuais. “O dereito laboral xa non serve ao traballador”, dixo, concluíndo que o que estabelece é “un marco de negociación favorábel ao empresario”.
De feito, insistiu, na empresa estabelécese “a lei da selva” ao eliminar o “chan mínimo” que antes existía. “Preténdese minar así a práctica sindical e ás organizacións sindicais” afirmou, augurando que ante este contexto os empresarios “seguirán potenciando a CCOO e UGT como sindicatos representativos para garantir un marco de actuación favorábel”.
Coincidindo con López de Castro, insistiu en que non se trata de reformas pensadas para saír da crise, senón de reformas “que favorezan un modelo de relacións laborais no que teña o maior peso o empresariado”.
Abordar a negociación colectiva
E se o panorama descrito xa non era nada esperanzador, o secretario confederal de Negociación Colectiva e Saúde Laboral, Antolín Alcántara, alertou do que se pode atopar a clase traballadora tras das eleccións do 20-N nas que, segundo todos os prognósticos, o PP acadará unha ampla maioría absoluta. “As grandes multinacionais seguen reclamando que se vaia aínda máis alá, porque non lles parece que isto sexa abondo para asegurar que o dominio da empresa é prevalente”. Reclamacións que Alcántara considera que o goberno saínte, presidido por Rajoy, atenderá xa nos primeiros meses de mandato.
O secretario confederal de Negociación Colectiva lembrou que grazas ás mobilizacións promovidas pola CIG en 2009 -14 folgas provinciais de sector- conseguiuse un incremento salarial do 5,5%. “Iso é o que quere a patronal evitar e esta reforma trata da descompoñer ese ámbito e debilitalo”.
Denunciou os acordos interconfederais de negociación colectiva asinados por CCOO e UGT, xunto coa patronal. Acordos onde se limitan os incrementos salariais, quedando mesmo por debaixo do IPC. “Para este ano pactaran un incremento do 2,5. Un acordo que agora á patronal xa non lle vale”.
Alcántara sinalou que a prevalencia dos convenios de empresa afectan, sobre todo, aos traballadores das pequenas e medianas empresas, porque estas poderán mudar todo o relativo a salario, xornada, horario e tempo de traballo, réxime de traballo a quendas, calendario de vacacións e mesmo en materia de conciliación. “A non ser que o convenio a nivel estatal ou autonómico determine que non se poden mudar certos aspectos”.
Diante desta nova situación explicou que o traballo sindical terá que dirixirse cara a provocar un novo escenario, “fortalecendo o ámbito galego, limitando os convenios de empresa e dándolle continuidade aos convenios provinciais”.
Extraido de Avantar
Os traballadores/as do naval continúan polas rúa de Fene as mobilizacións masivas en demanda do dique flotante
Miles de traballadores/as de Navantia e das empresas auxiliares volveron saír ás rúas este mércores 5 de outubro para reclamar das administracións un compromiso real que permita botar a andar a construción do novo dique flotante e para demandar carga de traballo para o sector naval da ría de Ferrol. Esta xornada protesta desenvolveuse dende o estaleiro do Perlío até o Concello de Fene, onde unha representación dos traballadores/as presentou ao rexedor local as reivindicacións do colectivo.Nesta ocasión, e seguindo o calendario de mobilizacións acordado, os traballadores e as traballadoras da empresa principal en Ferrol e da industria auxiliar trasladáronse en autobús até a outra beira da ría para xuntarse co persoal do estaleiro do Perlío, de onde saíron, logo das dez da mañá, en manifestación cara ás portas do Concello de Fene.
Ao igual que aconteceu a pasada semana, unha representación do persoal accedeu ao interior da casa consistorial para manter un encontro do alcalde de Fene, Gumersindo Galego, do Partido Popular, ao que trasladaron as súas reivindicacións e ao que demandaron que poña en marcha todos os mecanismos que estean na súa man para esixir a construción do novo dique flotante.
A este respecto, un dos voceiros da CIG de Ferrol e membro da sección sindical da CIG en Navantia, Manel Grandal, criticou o desinterese amosado pola Consellaría de Industria ante os problemas do naval, pois aínda non contestou á solicitude cursada pola representación dos traballadores/as o pasado mes de xuño para manter unha reunión.
Esta infraestrutura, lembran dende a CIG de Ferrol, permitiría paliar de xeito inmediato o problema da falta de carga de traballo nos estaleiros (xa que daría ocupación durante algo máis de dous anos) e a longo prazo posibilitaría aos estaleiros da ría de Ferrol estar presente no mercado de reparación de buques ao máximo nivel de competitividade. Neste senso, subliñan que este sector de reparacións e carenas ten unha gran demanda na actualidade e preséntase como un negocio capaz de garantir viabilidade ás instalacións de Fene e Ferrol.
Neste contexto, Grandal lanzou unha chamada de atención ao goberno galego e estatal sobre a necesidade de centrar esforzos nun sector clave para a comarca, do que dependen 17.000 empregos. “Aquí non existen alternativas económicas”, advertiu, “o naval é a única industria que está amortecendo a caída do emprego; a xente nova que traballa está indo para o naval, incluso os traballadores/as que proceden de servizos ou construción”.
Non obstante, dende a Sección Sindical da CIG en Navantia teñen subliñado en numerosas ocasións que a non construción do dique flotante deixaría fóra deste mercado aos estaleiros ferroláns, xa que o actual dique carece de capacidade suficiente para atender aos buques de maior tamaño; minguando deste xeito as posibilidades de futuro para o sector.
As protestas trasládanse até Compostela
O calendario de mobilizacións acordado polas asembleas de traballadores/as continuará o vindeiro 19 de outubro cunha protesta polas rúas de Compostela. Ademais, as organizacións sindicais CIG, CCOO, UGT e USTG teñen convocada unha gran manifestación o domingo 6 de novembro en defensa do emprego e do sector naval. A marcha partirá ás 12:00 horas dende o Inferniño baixo o lema “Polo emprego e o futuro da comarca. O naval é fundamental. Carga de traballo xa”.
Extraido de Avantar
A CIG-Metal mobilízase para exixir da Xunta e do goberno estatal solucións inmediatas para salvar o sector naval galego
A manifestación percorreu as rúas de Compostela, desde a Alameda até o edificio administrativo da Xunta de Galiza, en San Caetano. Delegados e delegadas da CIG do sector naval das comarcas de Ferrol e Vigo manifestáronse esta mañá polas rúas de Compostela para reclamarlle aos gobernos español e galego a súa inmediata intervención para que o sector poida superar a grave crise que padece. A central sindical demanda que Facenda e a Seguridade Social apracen o cobro das débedas contraídas pola industria auxiliar e que se articulen novos sistemas que faciliten o crédito.
A manifestación partía pasadas as 11:00 horas da Alameda compostelá para rematar en San Caetano, onde o secretario nacional de CIG-Metal, Xoán Xosé Bouzas, desmentía que “non é verdade que no sector naval haxa unha merma progresiva na carga de traballo, senón unha redución drástica nos encargos actuais, unha falla total de financiamento por parte das entidades de crédito e unhas administracións cun pasotismo total”.
Bouzas alertou que dada a actual situación, o sector corre perigo de desaparecer, xerando “máis desemprego e máis miseria industrial” e denunciou os intentos do conselleiro de Industria de desmobilizar co pretexto de que meter máis ruído no sector pode “trasladar os competidores internacionais máis problemática”. Con esta posición, o secretario nacional de CIG-Metal entende que o que se pretende é “deixalo morrer sen que se entere ninguén”.
A Xunta de Galiza intenta desentenderse
Xunto a isto, denunciou que a Xunta de Galiza non ten ningunha política para o sector, nin un modelo alternativo e que se limita a xustificarse alegando que non ten competencias. “A Xunta debe ser garante de que se fagan políticas que incentiven o sector naval para conseguir carga de traballo, garantir as melloras fiscais que sexan necesarias para que o fagan competitivo, como se ten dado noutros países europeos que si aplican medidas fiscais e os seus gobernos se converten en garantes do futuro logrando contratos para o sector”.
Abandono do goberno do PSOE
Do mesmo xeito, denunciou o papel que están xogando o socialista Miguel Sebastián, Ministro de Industria, “que recomendou falar pouco do tax lease, para que o expediente aberto polo comisario europeo da competencia, tamén do PSOE, Joaquín Almunia, e que afecta o sector naval se resolva o antes posíbel”.
Bouzas foi contundente a este respecto afirmando que “o goberno do Estado xa hai tempo que abandonou o sector naval galego, desde a prohibición da construción naval civil, no caso de Navantia Ferrol, até o desvío de carga de traballo a outros estaleiros doutras zonas do Estado”.
Fronte esta actuación, demandou que “estea á altura das circunstancias e exixa a Bruxelas as bonificacións fiscais que o sector necesita, o tax lease anterior ofrecía un desconto superior o 30%”.
En representación da CIG-Metal fixo un chamamento á patronal para que asuman as súas responsabilidades “xa que eles, coas súas actitudes, tamén puxeron en grave risco o sector, tanto na construción como na reparación naval”.
Alternativas da CIG
Xoán Xosé Bouzas presentou ademais toda unha serie de medidas alternativas, entre as que sinalou unha política comercial de acordo coa normativa estatal e comunitaria que ten que desenvolver o goberno español, cunha política máis agresiva á hora de negociar con outros países as novas contratacións militares ou civís e unha maior implicación política para os contratos con armadores ou navieiras para contratos de reparación.
A creación dos centros de reparación nas rías de Vigo e Ferrol, xunto coa construción dun dique flotante na ría de Ferrol e a exixencia do levantamento do veto a Navantia Ferrol.
Políticas de apoio ás empresas asentadas no sector para lograr mellorar a xestión e o desenvolvemento de proxectos tecnolóxicos; a creación do Fondo Patrimonial de Garantías a nivel galego e plans de asentamento para os traballadores do sector, alén de medidas que eviten os despedimentos, neste período, con apoio ás empresas que se vexan abocadas á presentación de EREs.
“Hai alternativas”, asegurou Bouzas, “só fai falla vontade política para pórlle prazos e levalas a cabo”, rematou, facendo un chamamento a toda a sociedade para que manifeste o seu apoio e defenda a un sector “estratéxico para Galiza, para que volva ter capacidade e carga de traballo”.
Extraido de CIG Metal
Accede a Galería de imaxes fai CLIC AQUÍ
A CIG manifestarase o 23 de outubro en defensa do emprego e dos servizos públicos
 |
| Paulo Carril e Suso Seixo na Asemblea de Delegados. |
A manifestación partía pasadas as 11:00 horas da Alameda compostelá para rematar en San Caetano, onde o secretario nacional de CIG-Metal, Xoán Xosé Bouzas, desmentía que “non é verdade que no sector naval haxa unha merma progresiva na carga de traballo, senón unha redución drástica nos encargos actuais, unha falla total de financiamento por parte das entidades de crédito e unhas administracións cun pasotismo total”.
Bouzas alertou que dada a actual situación, o sector corre perigo de desaparecer, xerando “máis desemprego e máis miseria industrial” e denunciou os intentos do conselleiro de Industria de desmobilizar co pretexto de que meter máis ruído no sector pode “trasladar os competidores internacionais máis problemática”. Con esta posición, o secretario nacional de CIG-Metal entende que o que se pretende é “deixalo morrer sen que se entere ninguén”.
A Xunta de Galiza intenta desentenderse
Xunto a isto, denunciou que a Xunta de Galiza non ten ningunha política para o sector, nin un modelo alternativo e que se limita a xustificarse alegando que non ten competencias. “A Xunta debe ser garante de que se fagan políticas que incentiven o sector naval para conseguir carga de traballo, garantir as melloras fiscais que sexan necesarias para que o fagan competitivo, como se ten dado noutros países europeos que si aplican medidas fiscais e os seus gobernos se converten en garantes do futuro logrando contratos para o sector”.
Abandono do goberno do PSOE
Do mesmo xeito, denunciou o papel que están xogando o socialista Miguel Sebastián, Ministro de Industria, “que recomendou falar pouco do tax lease, para que o expediente aberto polo comisario europeo da competencia, tamén do PSOE, Joaquín Almunia, e que afecta o sector naval se resolva o antes posíbel”.
Bouzas foi contundente a este respecto afirmando que “o goberno do Estado xa hai tempo que abandonou o sector naval galego, desde a prohibición da construción naval civil, no caso de Navantia Ferrol, até o desvío de carga de traballo a outros estaleiros doutras zonas do Estado”.
Fronte esta actuación, demandou que “estea á altura das circunstancias e exixa a Bruxelas as bonificacións fiscais que o sector necesita, o tax lease anterior ofrecía un desconto superior o 30%”.
En representación da CIG-Metal fixo un chamamento á patronal para que asuman as súas responsabilidades “xa que eles, coas súas actitudes, tamén puxeron en grave risco o sector, tanto na construción como na reparación naval”.
A central reitera que é o modelo capitalista o que está en crise e reclama a aplicación de políticas alternativas que permitan encetar un novo modelo económico e social
A CIG presentou esta mañá en rolda de prensa a campaña “Si, existen alternativas! En defensa do emprego e dos servizos públicos” que rematará neste primeira fase cunha manifestación nacional o vindeiro 23 de outubro en Compostela. Con esta campaña á central sindical pretende enfrontar a falsa idea de que a única saída á crise pasa polos recortes sociais e laborais, pondo en valor que hai outras políticas posíbeis, mais que requiren rachar co modelo capitalista neoliberal.
Con esta nova campaña, explicou o Secretario Xeral da CIG, Suso Seixo, e a Secretaria Nacional de Muller, Margarida Corral, a central nacionalista dá continuidade ás mobilizacións realizadas no verán en defensa do emprego e contra os recortes nos servizos públicos; recortes que teñen incidencia importante na calidade dos servizos, mais tamén no emprego, pois a través destes retallos estase a destruír unha cantidade importante de postos de traballo.
Aínda que a campaña nace coa idea de ter continuidade no tempo, a primeira etapa rematará o vindeiro domingo 23 de outubro cunha manifestación nacional en Compostela aberta á participación de toda a cidadanía. A marcha, que sairá da Alameda ás 12:30 horas, estará precedida de asembleas de delegados e delegadas da CIG en todas as comarcas, celebrándose a primeira delas este mesmo mércores na Coruña. “Dende a CIG queremos desmontar as falsidades utilizadas para aplicar as políticas de recortes e propor á cidadanía que existen alternativas, pero hainas que enmarcar dentro dun modelo económico e social distinto ao capitalista neoliberal”, resumía Suso Seixo ao inicio da rolda.
Alternativas aos recortes
Dende o inicio da crise económica, a CIG veu alertando que as medidas sociais e laborais adoptadas non ían axudar á saír da situación de recesión e facilitar a creación de emprego, senón que o seu efecto sería contrario, posto que non inciden nas verdadeiras causas da crise. Unha crise financeira na súa orixe e vinculada a unha economía especulativa argallada á marxe da economía real e na que apenas ten peso o sector produtivo.
Neste senso, Seixo criticou que dende o estoupido da crise os estados teñan inxectando enormes recursos públicos á banca, primeiro con achegas directas para a súa recapitalización, e agora permitindo a especulación coa débeda pública, que ten deixado ao borde da quebra a moitos estados. “Os problemas coa débeda pública remataríanse cunha medida tan sinxela como que o Banco Central Europeo comprase á débeda aos estados”, sinalou Seixo, quen criticou que os gobernos europeos e o BCE eviten enfrontar unha decisión deste calado.
O Secretario Xeral da CIG puntualizou que os problemas económicos que poida ter a banca son coa débeda privada e non coa pública. No caso do estado español, a débeda pública representa o 65% do PIB mentres que a privada representa o 217% do PIB. “Se os recursos que se destinan á recapitalizar á banca privada se destinasen á crear unha Banca Pública hoxe as medianas e pequenas empresas, así como as familias, terían a posibilidade de acceder ao crédito e estaríamos nunha situación económica e en materia de emprego totalmente distinta”, aseverou.
Encetando con esta problemática, Seixo cuestionou as medidas aplicadas polos gobernos para reducir o déficit público, medidas todas elas baseadas en recortes do gasto público e a conseguinte perda de calidade dos servizos e do emprego. Pola contra, a CIG propón atallar esta cuestión pola vía contraria: equilibrar os orzamentos incrementando os ingresos.
“Isto supón falar dun cambio na política fiscal, incrementar os impostos á banca, ás rendas máis altas e ás grandes fortunas, recuperar o imposto de patrimonio e sucesións, rematar coa fraude fiscal e cos paraísos fiscais, etc.. Segundo os datos dos inspectores de Facenda, a fraude fiscal no Estado español sitúase nos 66.000 millóns de euros, fraude que nun 71% está cometida pola banca e as grandes empresas”, puntualizou.
A importancia do voto
“Existen políticas alternativas, o que realmente está en crise é este modelo capitalista neoliberal, mais esta cuestión non se quere abordar”, matizou. Ante isto, o Secretario Xeral da CIG adiantou que as eleccións que se celebrarán o 20 de novembro non solucionarán a crise e mesmo advertiu que no caso dunha maioría absoluta do PP, a situación agravarase de xeito considerábel, xa que seus son os principios deste modelo.
Fronte a isto, Seixo animou a cidadanía a participar activamente co seu voto o día das eleccións, co obxecto de conseguir que mude a correlación de forzas no Congreso a favor daquelas organizacións políticas que durante este tempo estiveron opóndose á batería de medidas antisociais e aos recortes e que defenden un modelo económico e social alternativo.
Extraido de Avantar
Intervención no Parlamento de Carlos Aymerich con preguntas sobre EMESA dirixidas a Odilo Martiñá Director Xefe de Relacións Laborais da Xunta
Despois de ver as declaracions de Odilo Martiñá no Parlamento galego e interesante que mires o que dixo a Conselleira de Traballo e Benestar dias despois alí mesmo. Fai CLIC AQUÍ para ver as mentiras de Betriz Mato sobre o caso EMESA.
Descarga a intervención de Carlos Ahymerich
facendo CLIC AQUÍ
Emesa resucita el fantasma de Sidegasa
La coruñesa Elaborados Metálicos nació en 1958 y superó varias crisis a lo largo de su historia, pero ahora la plantilla teme por el futuro de la compañía, en manos de Isolux Corsán, tras encadenar varios ERE
El centro comercial Dolce Vita ocupa el solar que albergó durante 40 años la fábrica de Elaborados Metálicos (Emesa), una de las primeras de A Grela. En los años 70 y 80, la firma lideró la creación de una siderúrgica integral gallega, Sidegasa, un proyecto que no funcionó y que en menos de diez años dejó en la calle a más de 500 trabajadores. Con la llegada de Isolux Corsán en 1999, Emesa se trasladó a Coirós, donde vivió épocas de bonanza y también duros reveses. En los últimos años la plantilla se ha reducido en más de 200 trabajadores y encadena tres ERE temporales y uno de extinción, situación que evoca a los fantasmas del pasado
ANA BELICIA GIORGINI | A CORUÑA La industria ha ido perdiendo peso poco a poco en A Coruña . Sólo el 13% de las empresas de la comarca pertenecen a este sector. El cinturón industrial de A Grela se ha estrechado década a década, y antes de la actual crisis, hasta convertirse cada vez más en un área comercial. Prueba de ello es Dolce Vita, asentado en el antiguo solar de Elaborados Metálicos S A (Emesa), una de las primeras empresas que se instaló en el polígono coruñés -se fundó en el año 1958- y que llegó a emplear a más de 1.000 trabajadores. La fábrica tenía diversas secciones de tratamiento siderúrgico y, gracias a su maquinaria puntera y a su amplia y cualificada plantilla, pronto se convirtió en una compañía líder tanto dentro como fuera de Galicia. En la actualidad -después de trasladarse a Coirós de la mano de Isolux Corsán-, de la Belle Époque de Emesa quedan las importantes e imponentes estructuras y edificaciones que construyó a lo largo de todo el mundo y un grupo de trabajadores cada vez más reducido que lucha por recuperar el prestigio de una compañía emblemática.
En los últimos tres años, la empresa ha reducido su plantilla de casi 400 empleados a 163 y desde 2009 encadena tres Expedientes de Regulación de Empleo (ERE) temporales y uno de extinción. La Xunta acaba de autorizar a la empresa a negociar una cuarta regulación laboral tan sólo unos días después de que el grupo industrial haya comunicado el despido a otros 14 empleados en medio de las protestas de los trabajadores, que llevan tres años advirtiendo de la pérdida de puestos de trabajo que ya ven como paso previo a la venta o desmantelamiento de la planta. Los problemas que atraviesa Emesa han resucitado viejos fantasmas en A Coruña, entre ellos el de Sidegasa. La siderúrgica integral de Galicia creada en 1979 en Teixeiro y en la que Emesa tuvo un peso importante. El proyecto fracasó y, con menos de 10 años de vida, la fábrica cerró y dejó en la calle a más de 500 trabajadores. Desde agosto de 1987 hasta el 16 de abril de 1988 -el cierre oficial- los trabajadores protagonizaron sonoras protestas para evitar el desmantelamiento de las instalaciones, pero todo fue inútil.
Fernando Corral Naveira, Cholo, entró a trabajar a los 14 años en Emesa, en A Grela. Hoy, a sus 55 años, recuerda con indignación varias de las decisiones que han tomado empresarios y políticos a lo largo de estas décadas y que han minado el sector del acero en la comunidad. Pero también tira de orgullo y optimismo para aclarar que ya ha vivido varias crisis a lo largo de su vida y espera salir también de ésta.
"Todo lo que funciona en Galicia lo compran o se lo llevan. El Banco Pastor (en 1966 se hizo cargo de Emesa por su falta de liquidez) tuvo que deshacerse poco a poco de su cartera industrial y eso afectó a Emesa y a Sidegasa, que ya nació muerta. Se creó con muy poco capital y su venta a la catalana Celsa, con el beneplácito de la Xunta, no arregló nada. Con su cierre y los problemas que encadenó Emesa, la industria en A Coruña se vino abajo", explica el empleado de la oficina técnica y representante de UGT en el comité de empresa.
La compañía coruñesa superó con éxito la crisis energética de finales de los años 70, década en la que construyó el puente de Rande, y también el proceso de reconversión de la industria pesada en los 80, por el que se vio afectada Sidegasa. "En el 82 hubo una fuerte crisis y se produjeron muchos recortes. Lo pasamos muy mal, pero salimos adelante. A diferencia de lo que ocurre ahora, en aquel entonces el Banco Pastor movió ficha y nos concedieron el edificio de la Torre Picasso, de Madrid, que nos dio trabajo para dos años", rememora Cholo.
La última etapa de Emesa está marcada por la entrada del grupo Isolux Corsán, que compró la compañía en 1999, aunque operó de forma independiente hasta 2005. La multinacional obtuvo una subvención y trasladó a Coirós el departamento de construcciones metálicas, la única sección que se mantenía después de que en 1984 se formase Emesa Trefilería, en Sabón. Tras un periodo de bonanza, marcado en gran medida por la diversificación de actividad hacia el sector eólico -Emesa instaló el primer aerogenerador de Galicia, en un parque coruñés-, comenzó el calvario de la plantilla.
"El día 22 terminó el tercer ERE, y el cuarto, si se aprueba, comenzará en quince días y afectará a otros 93 empleados. No estamos dispuestos a aceptarlo porque la empresa no nos garantiza que no va a haber más despidos, como los 14 del otro día. Hasta ahora la Xunta se lo ha permitido aunque no presenten toda la documentación, por eso no sabemos cómo acabará esto", asegura el presidente del comité de empresa, Andrés Rodríguez (CIG). La dirección de Emesa ha declinado varias veces responder a las preguntas de este diario sobre este asunto.
"No nos creemos que el grupo Isolux, con su carga de trabajo en todo el mundo, no tenga nada para nosotros, pero no sabemos cuál es su estrategia. No creo que quieran cerrar la empresa, porque ya lo hubieran hecho hace tiempo, igual pretenden venderla o reducir la plantilla y esperar a que repunte el boom eólico", añade Rodríguez.
La terminal T-4 de Barajas, el Hotel Arts de Barcelona y emblemáticas obras del arquitecto Santiago Calatrava, como la estación de Lieja (Bélgica), la de Lisboa o la Ciudad de las Artes y las Ciencias de Valencia son algunas de las construcciones que ensalzaron a Emesa y la convirtieron en un referente mundial. Sin embargo, según denuncian los trabajadores, las subcontrataciones del grupo, movidas por una política de abaratamiento de costes, provocaron que el nombre de Emesa se viera empañado hace unos años por malas estructuras que no se habían fabricado en Coirós.
Tras acumular clientes a lo largo y ancho del mundo por su buen hacer en calderería, Isolux decidió apostar por la construcción de aerogeneradores -"un caramelo muy rico y con un sistema más sencillo", según Rodríguez- y aparcar la producción de estructuras metálicas. Ahora, con el sector eólico en stand by, dependen de Fomento, que tiene paralizados dos puentes que deberían proyectarse y construirse en Coirós. "Es difícil recuperar clientes después de salir del mercado. Necesitamos que se queden trabajadores cualificados, tranquilidad y continuidad en la dirección porque, aunque el futuro esté negro, volveremos a salir adelante", pronostica Cholo.
ANA BELICIA GIORGINI | A CORUÑA La industria ha ido perdiendo peso poco a poco en A Coruña . Sólo el 13% de las empresas de la comarca pertenecen a este sector. El cinturón industrial de A Grela se ha estrechado década a década, y antes de la actual crisis, hasta convertirse cada vez más en un área comercial. Prueba de ello es Dolce Vita, asentado en el antiguo solar de Elaborados Metálicos S A (Emesa), una de las primeras empresas que se instaló en el polígono coruñés -se fundó en el año 1958- y que llegó a emplear a más de 1.000 trabajadores. La fábrica tenía diversas secciones de tratamiento siderúrgico y, gracias a su maquinaria puntera y a su amplia y cualificada plantilla, pronto se convirtió en una compañía líder tanto dentro como fuera de Galicia. En la actualidad -después de trasladarse a Coirós de la mano de Isolux Corsán-, de la Belle Époque de Emesa quedan las importantes e imponentes estructuras y edificaciones que construyó a lo largo de todo el mundo y un grupo de trabajadores cada vez más reducido que lucha por recuperar el prestigio de una compañía emblemática.
En los últimos tres años, la empresa ha reducido su plantilla de casi 400 empleados a 163 y desde 2009 encadena tres Expedientes de Regulación de Empleo (ERE) temporales y uno de extinción. La Xunta acaba de autorizar a la empresa a negociar una cuarta regulación laboral tan sólo unos días después de que el grupo industrial haya comunicado el despido a otros 14 empleados en medio de las protestas de los trabajadores, que llevan tres años advirtiendo de la pérdida de puestos de trabajo que ya ven como paso previo a la venta o desmantelamiento de la planta. Los problemas que atraviesa Emesa han resucitado viejos fantasmas en A Coruña, entre ellos el de Sidegasa. La siderúrgica integral de Galicia creada en 1979 en Teixeiro y en la que Emesa tuvo un peso importante. El proyecto fracasó y, con menos de 10 años de vida, la fábrica cerró y dejó en la calle a más de 500 trabajadores. Desde agosto de 1987 hasta el 16 de abril de 1988 -el cierre oficial- los trabajadores protagonizaron sonoras protestas para evitar el desmantelamiento de las instalaciones, pero todo fue inútil.
Fernando Corral Naveira, Cholo, entró a trabajar a los 14 años en Emesa, en A Grela. Hoy, a sus 55 años, recuerda con indignación varias de las decisiones que han tomado empresarios y políticos a lo largo de estas décadas y que han minado el sector del acero en la comunidad. Pero también tira de orgullo y optimismo para aclarar que ya ha vivido varias crisis a lo largo de su vida y espera salir también de ésta.
"Todo lo que funciona en Galicia lo compran o se lo llevan. El Banco Pastor (en 1966 se hizo cargo de Emesa por su falta de liquidez) tuvo que deshacerse poco a poco de su cartera industrial y eso afectó a Emesa y a Sidegasa, que ya nació muerta. Se creó con muy poco capital y su venta a la catalana Celsa, con el beneplácito de la Xunta, no arregló nada. Con su cierre y los problemas que encadenó Emesa, la industria en A Coruña se vino abajo", explica el empleado de la oficina técnica y representante de UGT en el comité de empresa.
La compañía coruñesa superó con éxito la crisis energética de finales de los años 70, década en la que construyó el puente de Rande, y también el proceso de reconversión de la industria pesada en los 80, por el que se vio afectada Sidegasa. "En el 82 hubo una fuerte crisis y se produjeron muchos recortes. Lo pasamos muy mal, pero salimos adelante. A diferencia de lo que ocurre ahora, en aquel entonces el Banco Pastor movió ficha y nos concedieron el edificio de la Torre Picasso, de Madrid, que nos dio trabajo para dos años", rememora Cholo.
La última etapa de Emesa está marcada por la entrada del grupo Isolux Corsán, que compró la compañía en 1999, aunque operó de forma independiente hasta 2005. La multinacional obtuvo una subvención y trasladó a Coirós el departamento de construcciones metálicas, la única sección que se mantenía después de que en 1984 se formase Emesa Trefilería, en Sabón. Tras un periodo de bonanza, marcado en gran medida por la diversificación de actividad hacia el sector eólico -Emesa instaló el primer aerogenerador de Galicia, en un parque coruñés-, comenzó el calvario de la plantilla.
"El día 22 terminó el tercer ERE, y el cuarto, si se aprueba, comenzará en quince días y afectará a otros 93 empleados. No estamos dispuestos a aceptarlo porque la empresa no nos garantiza que no va a haber más despidos, como los 14 del otro día. Hasta ahora la Xunta se lo ha permitido aunque no presenten toda la documentación, por eso no sabemos cómo acabará esto", asegura el presidente del comité de empresa, Andrés Rodríguez (CIG). La dirección de Emesa ha declinado varias veces responder a las preguntas de este diario sobre este asunto.
"No nos creemos que el grupo Isolux, con su carga de trabajo en todo el mundo, no tenga nada para nosotros, pero no sabemos cuál es su estrategia. No creo que quieran cerrar la empresa, porque ya lo hubieran hecho hace tiempo, igual pretenden venderla o reducir la plantilla y esperar a que repunte el boom eólico", añade Rodríguez.
La terminal T-4 de Barajas, el Hotel Arts de Barcelona y emblemáticas obras del arquitecto Santiago Calatrava, como la estación de Lieja (Bélgica), la de Lisboa o la Ciudad de las Artes y las Ciencias de Valencia son algunas de las construcciones que ensalzaron a Emesa y la convirtieron en un referente mundial. Sin embargo, según denuncian los trabajadores, las subcontrataciones del grupo, movidas por una política de abaratamiento de costes, provocaron que el nombre de Emesa se viera empañado hace unos años por malas estructuras que no se habían fabricado en Coirós.
Tras acumular clientes a lo largo y ancho del mundo por su buen hacer en calderería, Isolux decidió apostar por la construcción de aerogeneradores -"un caramelo muy rico y con un sistema más sencillo", según Rodríguez- y aparcar la producción de estructuras metálicas. Ahora, con el sector eólico en stand by, dependen de Fomento, que tiene paralizados dos puentes que deberían proyectarse y construirse en Coirós. "Es difícil recuperar clientes después de salir del mercado. Necesitamos que se queden trabajadores cualificados, tranquilidad y continuidad en la dirección porque, aunque el futuro esté negro, volveremos a salir adelante", pronostica Cholo.
Extraido de La Opinión de A Coruña
Escolma de prensa 1 de outubro de 2011
El Ideal Gallego
El Progreso
ABC
La Opinión de A Coruña
La Voz de Galicia
Assinar:
Postagens (Atom)